Διαβητικό πόδι: Πρόληψη και θεραπεία

Ενα νέο Ιατρείο Διαβητικού Ποδιού και Αγγειοπάθειας δημιουργήθηκε στο Ευγενίδειο Θεραπευτήριο με την επιστημονική επίβλεψη των καθηγητών Γεωργίου Χρούσου (καθηγητή Ενδοκρινολογίας), Δημητρίου Κελέκη (ομότ. καθηγητή Ακτινολογίας), Παναγιώτη Δημακάκου (ομότ. καθηγητή Αγγειοχειρουργικής) και η έμπειρη ιατρική ομάδα του αποτελείται από τους Χαράλαμπο Σταυριανό (ενδοκρινολόγο-διαβητολόγο), Νίκο Παρασκευά (αγγειοχειρουργό) και Μαρία Πομώνη (επεμβατική ακτινολόγο).

Το πρότυπο αυτό ιατρείο έχει πρωταρχικό σκοπό τν εξέταση και την περίθαλψη ασθενών με διαβητικό πόδι, αλλά και την ενημέρωση και ευαισθητοποίησή τους. Σε αυτό το πλαίσιο ζητήσαμε από τους υπευθύνους του ιατρείου να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε βασικά θέματα της νόσου.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πολύ συχνή μεταβολική πάθηση που χαρακτηρίζεται από την αδυναμία του οργανισμού να διατηρήσει τη γλυκόζη του αίματος εντός φυσιολογικών ορίων λόγω έλλειψης ή μειωμένης δράσης μιας ορμόνης, της ινσουλίνης. Ο διαβήτης είναι μια συστηματική νόσος, δηλαδή προσβάλλει πολλά όργανα και επιφέρει βλάβες σε όλον τον ανθρώπινο οργανισμό τις οποίες ονομάζουμε επιπλοκές του σακχαρώδους διαβήτη. Οι κυριότερες επιπλοκές είναι η διαβητική νεφροπάθεια, που μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική ανεπάρκεια και αιμοκάθαρση, η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια που μπορεί να επιφέρει τύφλωση, η μακροαγγειοπάθεια που εκδηλώνεται σαν έμφραγμα, εγκεφαλικό ή περιφερική αγγειοπάθεια, και η νευροπάθεια που δημιουργεί βλάβες κυρίως στα κάτω άκρα.

Το διαβητικό πόδι οφείλεται σε νευροπάθεια ή αγγειοπάθεια ή συνδυασμό τους και μπορεί να οδηγήσει σε ακρωτηριασμό του ποδιού. Ο μηχανισμός είναι ο εξής: οι διαβητικοί ασθενείς με νευροπάθεια στα κάτω άκρα δεν νιώθουν πόνο λόγω μειωμένης αισθητικότητας, με αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε μικροτραυματισμούς που μπορεί να οδηγήσουν στη δημιουργία πληγών και εξελκώσεων. Η ελλιπής αιμάτωση των κάτω άκρων λόγω της αποφρακτικής αρτηριοπάθειας δυσκολεύει την επούλωση των ελκών και συμβάλλει στην περαιτέρω νέκρωση των ιστών. Η μόλυνση του τραύματος στις περιπτώσεις αυτές είναι πολύ συχνή και η εξέλιξή της μπορεί να είναι ραγδαία και να καταλήξει σε γάγγραινα και ακρωτηριασμό.