Νέες εξελίξεις στην αντιμετώπιση της περιφερικής αρτηριοπάθειας

Η περιφερική αρτηριοπάθεια γίνεται όλο και πιο συχνή καθώς ο πληθυσμός γερνά περισσότερο με αποτέλεσμα περίπου το 15% του πληθυσμού άνω των 65 ετών να πάσχει από αυτή τη νόσο.
Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία έχουν μεγάλη σημασία καθώς εκτός από τις επιπλοκές στα κάτω άκρα, οι ασθενείς αυτοί έχουν 4 με 5 φορές περισσότερες πιθανότητες να πάθουν εγκεφαλικό ή έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Παρ’όλα αυτά σχεδόν τα 2/3 των ασθενών παραμένουν αδιάγνωστοι και έτσι δεν παίρνουν σωστή θεραπευτική αγωγή.

Τι ακριβώς είναι η περιφερική αρτηριοπάθεια;
Η αποφρακτική αρτηριοπάθεια οφείλεται στην ανάπτυξη αθηρωματικής πλάκας στο τοίχωμα των αρτηριών που τροφοδοτούν με αίμα τα κάτω άκρα. Η αθηρωμάτωση προκαλεί στένωση ή απόφραξη των αρτηριών και μειώνει τη ροή του αίματος με συνέπεια να μην φτάνει αρκετό οξυγόνο και θρεπτικές ουσίες στα πόδια.

Ποιά είναι τα συμπτώματα που προκαλεί η περιφερική αρτηριοπάθεια και πώς μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε;

Στις περισσότερες περιπτώσεις η νόσος εκδηλώνεται με πόνο ή κράμπα στο βάδισμα (στη γάμπα, στο μηρό ή τον γλουτό) που αναγγέλει στον ασθενή να σταματήσει το περπάτημα. Είναι το στάδιο της διαλείπουσας χωλότητας. Σε πιο προχωρημένα στάδια οι ασθενείς ενδέχεται να παρουσιάζουν ισχυρό πόνο ακόμη και όταν είναι ξαπλωμένοι (άλγος ηρεμίας), ή να δημιουργηθούν πληγές στα κάτω άκρα που δεν επουλώνονται. Σε περίπτωση επιδείνωσης οι πληγές αυτές μπορούν να εξελιχθούν σε γάγγραινα και αν δεν γίνει η κατάλληλη θεραπεία να οδηγήσουν σε ακρωτηριασμό.

Ποιά είναι η αιτιολογία της; Πώς προκαλείται;
Η αιτία είναι συνήθως η αθηροσκλήρυνση η οποία προκαλεί βαθμιαία απόφραξη της ροής του αίματος. Οι παράγοντες κινδύνου που προδιαθέτουν στη νόσο εκτός απο την αυξημένη ηλικία είναι το κάπνισμα, ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση, η αυξημένη χοληστερόλη ή τα τριγλυκερίδια και η παχυσαρκία. Όσους περισσότερους παράγοντες κινδύνου έχει κάποιος τόσο αυξάνει την πιθανότητα να παρουσιάσει την πάθηση αυτή.

Ποιοί είναι οι τρόποι αντιμετώπισης της;
Κατ’ αρχάς επιβάλλεται η άμεση τροποποίηση των παραγόντων κινδύνου με κυριότερο την διακοπή του καπνίσματος.
Η τακτική σωματική άσκηση βελτιώνει την συμπτωματολογία των ασθενών γιατί βοηθάει στην ανάπτυξη της παράπλευρης κυκλοφορίας.
Η αντιαιμοπεταλιακή θεραπεία (π.χ. ασπιρίνη σε μικρές δόσεις), η υπολιπιδαιμική αγωγή, ο έλεγχος της υπέρτασης και της γλυκαιμίας καθώς και του σωματικού βάρους είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να σταματήσουμε την επιδείνωση της ήδη υπάρχουσας αρτηριοπάθειας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η συντηρητική αγωγή δεν επαρκεί και χρειάζεται επεμβατική θεραπεία.

Η αγγειοπλαστική με τοποθέτηση stent είναι μια σχετικά νέα τεχνική όπου δεν γίνεται ανοιχτή χειρουργική επέμβαση. Ένας καθετήρας εισέρχεται διαδερμικά μέσα στην αρτηρία και τοποθετείται με περιεγχειρητική αγγειογραφία στο σημείο της στένωσης ή της απόφραξης. Στη συνέχεια ένα ειδικό μπαλονάκι διανοίγει τη στένωση και εάν χρειαστεί τοποθετείται ένας ενδαυλιακός νάρθηκας (stent). Η ενδαγγειακή θεραπεία με τη συνεχή εξέλιξη της τεχνολογίας και την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει τα τελευταία χρόνια επιτρέπει πλέον την αντιμετώπιση στενώσεων και αποφράξεων ακόμη και σε πολύ μικρές αρτηρίες με πολύ καλά αποτελέσματα, ειδικά όσον αφορά την επούλωση ελκών σε διαβητικούς ασθενείς . Οι επεμβάσεις αυτές μπορούν να γίνουν με τοπική αναισθησία και απαιτούν νοσηλεία μόνο μίας ημέρας. Καινοτομία φαίνεται να αποτελούν τα νέου τύπου stents (drug-eluting peripheral stents) τα οποία είναι επικαλυμμένα με ειδικά φάρμακα που μειώνουν τον κίνδυνο επαναστένωσης.

Η αρτηριακή παράκαμψη (by pass) είναι μια εγχείρηση όπου τοποθετείται ένα μόσχευμα συνθετικό ή φλεβικό πριν και μετά το αποφραγμένο τμήμα της αρτηρίας, ώστε το τμήμα αυτό να παρακάμπτεται.

Η επιλογή του τρόπου θεραπείας του κάθε ασθενή πρέπει βέβαια να εξατομικεύεται ανάλογα με την ένδειξη, το εύρος των αλλοιώσεων των αρτηριών και φυσικά την γενική κατάσταση της υγείας του.

Πολύ ενδιαφέρον έχει μία τελείως καινούρια μέθοδος, η οποία όμως βρίσκεται σε πειραματικό σταδιο: η νεοαγγειογένεση. Η τεχνική αυτή πραγματοποιείται με την ενδομυική χορήγηση ειδικών παραγόντων που βοηθούν στη δημιουργία νέων αγγείων και αυξάνουν την παράπλευρη κυκλοφορία. Πολλοί ερευνητές τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη ασχολούνται με το συγκεκριμένο θέμα και η εφαρμογή του σε μεγάλη κλίμακα όσον αφορά την νεοαγγείωση των κάτω άκρων αλλά και του μυοκαρδίου ενδέχεται να αλλάξει τα δεδομένα της αντιμετώπισης της πολύ προχωρημένης αρτηριοπάθειας.

Πηγή: Πρώτο Θέμα